Soms is één niet genoeg. Slechts één kop koffie? Eén knuffel bij het afscheid? Nog één pagina dan! Als we eerlijke tegen onszelf zijn, worden het er meestal meer. En waarom zou je als schrijver genoegen nemen met één NaNoWriMo per jaar? Mooi niet dus. Daarom nam ik me voor om dit jaar tijdens de maand juli zuivere schrijftijd voor mezelf in te roosteren en mee te doen met Camp NaNoWriMo.
Het idee voor het verhaal ontstond een paar maanden geleden al, in gesprek met een aantal andere schrijvers over populaire genres. ‘Bad Romance’ doet het momenteel goed: romantische verhalen waarin het mannelijke deel van een stelletje of driehoeksrelatie een slecht imago heeft. Hij is bijvoorbeeld lid van een motorbende, kleine crimineel of maffioso. Een realistische draai aan het weerwolf- of vampiervriendje, zou je kunnen zeggen, want net zoals de meeste modelouders niet graag dochterlief met een bloedzuiger zien thuiskomen, kun je hetzelfde zeggen over deze bad boy die natuurlijk een gouden hartje blijkt te hebben onder die stoere, gespierde borstkas.
Lekker romantisch over de maffia schrijven, dat trok me niet zo, gaf ik in het gesprek aan. Tenzij die types een magisch trekje zouden hebben. Dat idee bleef broeien. Ik vroeg de aanstichtster van het gesprek om me een paar landen te geven en een wordcount om mezelf een kader te geven – 60 tot 80K, met als landen Italië (want maffia) en Oostenrijk. Ik sparde wat met collega Mara Li en zo kwam ik tot een interessante plotlijn.
Inmiddels is het 4 juli en staan er 21415 woorden op de teller. Dat klinkt als enorm veel, maar ik wilde aan deze NaNo beginnen met 20K, dus in feite heb ik van de 50.000 woorden er pas 1415 geschreven… Dat wordt nog wel even doorbeuken dus, deze maand!
Mijn voortgang kun je volgen via deze link. Die profielfoto in koeienpak? Tja, dat is materiaal voor een volgende blogpost…
Over de hele wereld zijn legendarische artefacten te vinden. Ze komen voor in mythen, in heilige boeken, in sprookjes… De grote families van de wereld – die ‘I Magistri’ genoemd worden, de leermeesters – hebben het merendeel van deze magische voorwerpen in hun bezit. Het gebruik ervan is verboden en om die reden worden ze over het algemeen goed verborgen gehouden. Maar zo nu en dan duikt er nog wel eens iets op…
Laura Orsini is lid van één van deze grote families en probeert een manier te vinden om het tot hoofd van haar familie te schoppen, zoals haar vader voor haar. Nu is de aandacht vooral gericht op haar jongere broertje Lelio, want geen vrouw is ooit tot de consiglieri doorgedrongen, laat staan Don geworden.
Maxims neef Leon is de erfgenaam van het Huis Habsburg. Als de monarchie niet in de twintigste eeuw was afgeschaft, zou hij nu keizer van Oostenrijk en wellicht nog veel meer zijn. Hij heeft als enige toegang tot de familiegeheimen. Maar als Leon onder verdachte omstandigheden om het leven komt, is Maxim ineens de volgende in lijn. En de volgende op het lijstje van de mogelijke moordenaar!
Erik werkt voor de PIVD, een afdeling van de Nederlandse geheime dienst die nauw met de andere Europese veiligheidsdiensten samenwerkt om magische artefacten in kaart te brengen. Hij wordt naar de Oostenrijkse afdeling gestuurd voordat de dood van Leonhard van Habsburg goed en wel bekend is geworden. Weet de PIVD meer dan ze laat doorschemeren?
Een schrijfbedrijf. 
Leave a Reply