Zoals ik in mijn vorige postje al schreef, heb ik een beetje drukke maand achter de rug. Een van de redenen daarvoor was dat ik me alweer een uitdaging op de hals gehaald had. Eén keer NaNo in een jaar was blijkbaar niet genoeg: er kon nog meer bij…
In 2011 begon ik te werken aan een oud role play-verhaal van mijzelf en enkele vrienden van de teloor gegane verhalensite.com. Mijn personage in deze RP was de oudste van zeven broers, de kersverse leider van een klein volkje op een wijdse zandvlakte. Ik had het idee dat er meer met deze familie te doen was dan er in de RP was uitgekomen en vroeg mijn medeschrijvers of ik hun personages mocht hergebruiken. Dat mocht. De RP was vrij snel gestrand en dus kon ik mijn fantasie de vrije loop laten. Wat was er daar in die woestijn, die Woesternis, aan de hand? Wat hadden deze personages gemeen en vooral, wat bracht hen samen?
Uiteraard bleek er veel meer te vertellen dan ik had gepland. In 2013 rondde ik deel één van De Sage van de Woesternis af, in de wetenschap dat er nog twee delen zouden moeten volgen. Ik liet het eerste deel een tijdje rijpen in de spreekwoordelijke bureaulade in de verwachting dat ik het wel weer op zou pakken voor deel twee. Ook dat duurde langer dan verwacht. Maar nu, vier jaar verder, had ik dan eindelijk een goed excuus en inmiddels ben ik na 50.000 woorden schrijven…
…halverwege deel twee. Het is voor de personages te hopen dat ze niet tot november hoeven te wachten tot ik weer een excuus heb om verder te schrijven.
Een schrijfbedrijf. 
Leave a Reply