100% Rivendel

De reisgids 100% Rivendel garandeerde persoonlijke ontmoetingen met leden van het eeuwenoude Elfenvolk; puur, minimalistisch eten onder muzikale begeleiding en magische fotomomentjes bij een uitgestrekte vallei. De realiteit was dat ik het idee had verzeild te zijn geraakt in een bestuurskamer van Smeagol & Saruman Assurantiën: er werd enkel vergaderd, vergaderd en nog eens vergaderd.

In eerste instantie vond ik het nog wel interessant om bij te wonen. Ik was vooral gefascineerd door de verscheidenheid aan rassen aan tafel: zo waren er een echte tovenaar en niet minder dan vijf (!) Hobbits aanwezig. Met enkele van hen – een guitig stel – heb ik een flink stuk opgetrokken. Dat spaarde me mooi de ‘Achtdaagse Wandelvakantie in de Gouw’ uit.

Op een middag zat ik met mijn hand onder mijn hoofd te luisteren naar weer een ellenlange verhandeling over booswichten en mysterieuze Ringen en verbaal vuurwerk over een weer tussen Elfen en Dwergen – wat op zich leuk is om naar te kijken, maar na drie dagen van dat gezever hoopte ik stiekem dat één van hen daadwerkelijk in woede zou ontsteken en ik getrakteerd zou worden op een potje Middelaards Modderworstelen. Ik zou mijn geld zetten op een Dwerg, hoewel ik er geld voor zou geven om de knappe Doler met ontbloot bovenlijf door de modder te zien rollen.

Uiteindelijk besloot ik aan mijn stutten te trekken en met een welgemeend “Aju paraplu, jullie krijgen dus echt een flutrecensie op budgetmiddelaarde.com!” verliet ik de vergadering. Ik was bijna de brug gepassseerd toen een charmante vrouwelijke Elf me achtervolgde.

“Ga niet!” twinkelde ze me toe. “Zonder de Tiende Reiziger zal de queeste verloren zijn, en zal een schaduw over ons land vallen!”

“Dame,” repliceerde ik. “Als ik nog langer blijf, barst de donderwolk boven mijn hoofd open en zal er heel wat meer dan een schaduw over jullie vallei komen. Sterker nog: ik sluit een chagrijnige portie bliksem niet uit!”

Ik draaide me om en verliet Rivendel. Pas jaren later, toen ik jou in de McMordor weer tegenkwam terwijl je de tafel stond te poetsen, herkende ik je. Jij was die Elf bij de brug geweest. Ik verdiepte in mijn exemplaar van 100% Narnia en probeerde uit alle macht je beschuldigende blik te ontwijken.